معرفی خط تولید ERP

گرچه به صورت مفهومی می­توان خط تولیدERP یا «ERP Production Line» را به عنوان تلفیقی از دو مفهوم «خط تولید نرم‌افزار»[1] و «سیستم برنامه‌ریزی منابع سازمانی»[2] توصیف نمود، ولی در حقیقت خط تولید ERP نه یک خط تولید نرم‌افزار است و نه یک ERP.

محصولات خط تولید نرم‌افزار غالباً یک زیرساخت فنی برای تولید نرم‌افزار، توسط واحد فناوری اطلاعات در سازمان‌های بزرگ را فراهم می‌آورند، با این هدف که زمان و هزینه‌ تولید سیستم‌های اطلاعاتی سازمانی را کاهش داده و کیفیت تولید آن سیستم‌ها را بالا ببرند. ولی این زیرساخت‌ها، چون بیشتر از منظر یک رویکرد فنی برای حل مسایل سازمانی طراحی شده‌اند، غالباً با مفاهیم کسب و کاری که دغدغه سازمان‌های بزرگ است، فاصله دارند.

دغدغه خط تولید نرم‌افزار، فراهم آوردن ابزارها و یا قطعات از پیش‌ساخته‌ای از کد برای مدیریت و حل مسایل فنی و low-level سیستم مانند فرم، فیلد، class، ذخیره و بازیابی داده‌ها و object ها، مدیریت دسترسی‌ها و گزارش‌سازی می‌باشد. ولی دغدغه IT در سازمان‌های بزرگ، در سطح مفاهیم high-level سیستم، مانند انعکاس آنی رویدادهای فرآیندهای تولید، انبار، خرید، فروش و یا نگهداری و تعمیرات در سیستم مالی شرکت، قرار دارد. در نتیجه، رسیدن از ابزارهای خط تولید نرم‌افزار به تولید سیستم‌های یکپارچه و پیاده‌سازی منطق پیچیده کسب و کار سازمان‌های بزرگ، در عمل امری است بسیار پرریسک و زمان‌بر است که مستلزم تولید و نگهداری حجم بالایی از کد می‌باشد.

سیستم‌های ERP مشکل پیاده‌سازی منطق پیچیده کسب و کاری که خط‌های تولید نرم‌افزار در سازمان‌های بزرگ با آن مواجه هستند را حل می‌کنند، زیرا یک ERP از ابتدا، با دید پیاده‌سازی به‌روش‌های (best practices) کسب و کاری برای صنایع خاص طراحی شده است. ERP یک سیستم وسیع و یکپارچه است که همه فرآیندهای اصلی یک سازمان را بر اساس برخی از بهترین استانداردهای روز دنیا مکانیزه می‌نماید. ولی حقیقت این است که بسیاری از سازمان‌های ایرانی، آمادگی و توان تطبیق ساختارها و فرآیندهای جاری خود را با به‌روش‌های ارائه شده توسط ERP های شناخته‌شده دنیا ندارند. 

این ERP ها برای سازمان‌هایی طراحی شده‌اند که سالیان طولانی است که همه فرآیندهای اصلی خویش را با پیاده‌سازی سیستم‌های اطلاعاتی کارآمد ولی مجزا، مکانیزه نموده‌اند و دغدغه امروزشان، جایگزین نمودن همه آن سیستم‌های جزیره‌ای با یک سیستم جامع و یکپارچه به منظور بهینه‌سازی و ارتقای حداکثری بازدهی خویش، می‌باشد. اغلب سازمان‌های ایرانی ، با آن نقطه فاصله زیادی دارند. هیچ سازمانی نمی‌تواند در یک جهش بزرگ، از وضعیتی که در آن فرآیندهای اصلی کسب و کارش سیستمی نیست، به یک ERP از پیش ساخته‌شده برسد، زیرا ERP اصلاً برای این نوع سازمان‌ها طراحی نشده است.

در نتیجه، ERP های موجود، دست سازمان‌ها را در خروج از چارچوبی که نرم‌افزار برای کسب و کار آنها تجویز می‌کند کاملاً می‌بندند. در حقیقت این ERP نیست که خود را با سازمان تطبیق می‌دهد، بلکه سازمان است که باید خود را با ERP تطبیق ‌دهد و در صورتی که بخواهیم با استفاده از Customization، رفتار ERP را در هر سازمان تغییر دهیم تا اندکی مطابق با فرآیندهای سازمانی شود، این تغییرات باعث ایجاد ناهماهنگی در بلوک های از پیش ساخته شده بدنه ERP می شود.